Haşırt dı bilekbord kitabınıda bitirmiş bulunmaktayım. Ama açıkçası pek umduğum gibi değildi. İçinde Zafer Algöz’ün diğer sanatçılarla ilgili anıları var. Ama anlatım tarzı yada hikayeler öyle çok ilgi çekici yada sürükleyici diil. Tamam güzel ve unutulmaz bir anı olabilir ama daha farklı bi dille anlatılabilirdi bence. Çok cansız bi anlatım olmuş. Ayrıca öykülerde öyle insanı aman aman aşırı duygusallığa yada eğlenceye sürükleyecek şeyler diildi. Ama yinede içlerinden birçoğu (neredeyse hepsi hatta) sevdiğimiz ve şuan hayatta olmayan ünlüler olduğu için insan onlara olan özlemden okumak istiyor. Öyle değişik bi kitaptı işte. “Okuduk bitti işte, gelsin sıradaki” diyerek çokta yorum yapmak istemiyorum. Yazara saygı efendim! Beğenmeyen otursun kendi yazsın bi zahmet..
Haşırttt..
