Sonunda Pazartesi olduda metrobüsün o muhteşem sarı çizgisinin dibinde bekliyor bu ayaklar. O neydi öyle sabah kalkıp sahile gitmeler, ıslak ayaklarla havuz kenarında ayak izleri falan. Ne çirkin resimler onlar öyle. Dinlenmişsin, kafanda iş güç stresi yok, güneşleniyosun falan ıyyy çok sıkıcı.
Bak Pazartesi öylemi halbuki nasılda heyecanlı, atraksiyonlu. Metrobüste yer kapma çabası şezlong kapmaya benzermi hiç. Teyzeler başında dır dır söylenicek habire sen daha uyanamamışken amcalar ‘ilerleyin’ diye bağrınıcak oh mis. Mis demişken çokta mis kokmayan insanlarla gitmek dip dibe ooo..
İşte bu ya gerçek mutluluk işe gitmek, tatilde neymişki zaten?
Yığınla evrak beni ofiste bekliyormuş bide harika haber. Şimdi gider faturalara sarılıp ağlarım artık. Yanlış anlaşılmasın sevinçten o sevinçten!
